به عشق شهدا

وقتی خبر شهادت مدافعان حرم رو می شنوی حس می کنی آنها انسان هایی هستن از جنس دیگر؛ کسانی که به زندگی و دنیا از یک دریچه دیگه نگاه می کنند؛کسانی که انگار اصلا برای زندگی کردن خلق نشدن؛حتی گاهی فکر می کنی این آدمها اصلا عاطفه و احساس و یا عشق به خانواده و زندگی ندارن و به زبان راحتر بگم که حتی گاهی کسانی هستن که از این افراد متنفر می شوند چون فکر می کنند که اینها آدمهای خودخواه و بدون احساسی هستن که به عشق شهدا...

انسانهای بزرگ آرامش را مثل همه معنا نمی کنند چون اون رو متفاوت و به گونه ای دیگه لمس میکنند نه مثل بقیه مردم. وقتی با این آدمها همراه می شی بی آنکه باشون حتی حرف بزنی از هم جواری با آنها احساس آرامش می کنی. انگار خدا امواج مثبت آرامش را از اونها به دیگران ساتع می کند. اگر توی گلزار شهدا قدم بزنی می تونی این امواج مثبت رو حس کنی وقتی که از کنار مزارها یکی یکی رد میشی و به عکسها خیره می شی انگار این به عشق شهدا...

دیدن سر بریده برادر،قطعه قطعه شدن فرزند برادر،کشتن فرزند شیرخوار بر روی دستان پدر،قتل عام و به آتش کشیدن خاندان پیامبر....هیچکدام از این صحنه های جان سوز و دلخراش نباید زیبا باشد؛پس زینب کبری (س)چه چیز را مشاهده کرد که برایش سرار زیبایی بود؟ حضرت زینب وفادار ماندن بر عهد و پیمان با خدا و قطعه قطعه شدن در این راه و جان دادن برای نجات دین خدا و در واقع عشق به خدا را مشاهده کرد. حضرت زینب پدری را دید به عشق شهدا...

وقتی خبر شهادت مدافعان حرم رو می شنوی حس می کنی آنها انسان هایی هستن از جنس دیگر؛ کسانی که به زندگی و دنیا از یک دریچه دیگه نگاه می کنند؛کسانی که انگار اصلا برای زندگی کردن خلق نشدن؛حتی گاهی فکر می کنی این آدمها اصلا عاطفه و احساس و یا عشق به خانواده و زندگی ندارن و به زبان راحتر بگم که حتی گاهی کسانی هستن که از این افراد متنفر می شوند چون فکر می کنند که اینها آدمهای خودخواه و بدون احساسی هستن که به عشق شهدا...